Delpeche Sarah

Η Sarah Delpeche είναι πεπειραμένη Λογοθεραπεύτρια στο εξειδικευμένο κέντρο για τον Τραυλισμό  Michael Palin  στο Λονδίνο. Ο ρόλος της περιλαμβάνει την εργασία με παιδιά, εφήβους και ενήλικες με τραυλισμό και Cluttering. Η Sarah συμμετέχει στην υλοποίηση του εθνικού και διεθνούς προγράμματος κατάρτισης του Κέντρου και προσφέρει κλινική επίβλεψη σε θεραπευτές. Είναι ενεργό μέλος της ερευνητικής ομάδας του Κέντρου, έχοντας δημοσιεύσει αρκετά άρθρα αξιολογημένα από έγκριτους συναδέλφους, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον ρόλο της ιδιοσυγκρασίας (temperament) στον τραυλισμό και στη θεραπεία σε παιδιά σχολικής ηλικίας. Έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάπτυξη του προγράμματος Palin Stammering Therapy για παιδιά σχολικής ηλικίας. Η Sarah είναι Πιστοποιημένη Ειδικός Τραυλισμού στην Ευρώπη καθώς και Διεθνής Συνεργάτης της ASHA.

Τίτλος Ομιλίας: Δουλεύοντας με Γονείς Παιδιών Σχολικής Ηλικίας που Τραυλίζουν

Είναι γνωστό ότι ο τραυλισμός μπορεί να έχει συναισθηματικό αντίκτυπο στους γονείς παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας (Erickson & Block, 2013; Langevin et al., 2010; Millard & Davis, 2016; Plexico & Burrus, 2012) και πως ο τραυλισμός μπορεί να επηρεάσει τις συμπεριφορές των γονέων, την αλληλεπίδραση και τη σχέση γονέα-παιδιού (Kloth et al, 1998; Lau et al, 2012; Plexico & Burrus; 2012; Erickson & Block, 2013; Langevin et al., 2010; Millard & Davis, 2010).  Δουλεύοντας με μικρά παιδιά που τραυλίζουν, οι γονείς θεωρούνται απαραίτητοι στη θεραπευτική διαδικασία (de Sonneville-Koedoot et al, 2015; Kelman & Nicholas, 2020; Onslow et al., 2020; Yaruss & Reardon Reeves, 2017). Ωστόσο, δεν είναι κοινή πρακτική να συμπεριλαμβάνονται στη θεραπεία οι γονείς σε θεραπεία με παιδιά σχολικής ηλικίας. Η προσέγγιση του Michael Palin Center υπογραμμίζει τη σημασία της συμπερίληψης των γονέων στη θεραπεία και την αξία της απευαισθητοποίησης και της αποδοχής (τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς τους) για την υποστήριξη των παιδιών έτσι ώστε να γίνουν επαρκείς συνομιλητές με αυτό-πεποίθηση (Berquez & Kelman, 2018; Cook & Botteril, 2005; Caughter et al., 2022, Millard et al., 2017). Σε αυτή τη διάλεξη θα συζητήσουμε το σκεπτικό της συμπερίληψης των γονέων παιδιών σχολικής ηλικίας στη θεραπεία, τι θέλουν τα παιδιά να εισπράξουν οι γονείς τους από τη θεραπεία, τι ελπίζουν να κερδίσουν οι ίδιοι οι γονείς από τη θεραπεία (Berquez et al., 2015; Cooke & Millard, 2018), πώς θα εμπλακούν οι γονείς στη θεραπευτική διαδικασία και επίσης θα διερευνήσουμε συστημικές προσεγγίσεις στην κλινική εργασία.

In English

Sarah Delpeche is a Senior Speech and Language Therapist at the Michael Palin Centre for Stammering in London. Her role includes working with children, teenagers and adults who stutter and clutter. Sarah is involved in the delivery of the Centre’s national and international training programme and offers clinical supervision. She is an active member of the Centre’s research team, having published several peer-reviewed articles with a particular interest in the role of temperament in stuttering and school-age therapy. She played a core role in the development of the Palin Stammering Therapy for School-Age Children programme. Sarah is a Certified European Stuttering Specialist and an ASHA International Affiliate.

Title: Working with Parents of School-age Children who Stutter

It is known that stuttering can have an emotional impact on parents of pre-school and school-age children (Erickson & Block, 2013; Langevin et al., 2010; Millard & Davis, 2016; Plexico & Burrus, 2012) and that stuttering can influence parent behaviours, parent-child interactions and relationships (Kloth et al, 1998; Lau et al, 2012; Plexico & Burrus; 2012; Erickson & Block, 2013; Langevin et al., 2010; Millard & Davis, 2016).  When working with young children who stutter, parents are considered essential in the therapy process (de Sonneville-Koedoot et al, 2015; Kelman & Nicholas, 2020; Onslow et al., 2020; Yaruss & Reardon Reeves, 2017); however, it is not common practice to include parents in therapy with older school-age children. The Michael Palin Centre approach highlights the importance of including parents in therapy and the value of desensitization and acceptance (for both children and their parents) in supporting children to become confident, competent communicators (Berquez & Kelman, 2018; Cook & Botteril, 2005; Caughter et al., 2022; Millard et al., 2017). In this session we will discuss the rationale for the inclusion of parents of school-age children in therapy, what children want their parents to gain from therapy, and what parents themselves hope to gain from therapy (Berquez et al., 2015; Cooke & Millard, 2018), how to engage parents in the therapy process and explore systemic approaches in clinical work.

References

• Berquez, A. & Kelman, E. (2018) Methods in Stuttering Therapy for Desensitising Parents of Children who Stutter. American Journal of Speech and Language Pathology, 27, 1124-1138.
• Berquez, A., Hertsberg, N., Hollister,J., Zebrowski,P., & Millard, S. (2015). What do children who stutter and their parents expect from therapy and are their hopes aligned? Procedia – Social and Behavioral Sciences, 193: 25-36.
• Caughter, S., Kelman, E., & Delpeche, S. (2022). A Multidimensional Approach for School-Aged Children who Stutter. In Seminars in Speech and Language,43(2), 67-81.
• Cook, F., & Botterill, W.  (2005) Family-based approach to therapy with primary school children: ‘throwing the ball back’. In R. Lees and C. Stark (Eds.). The Treatment of Stuttering in the Young School-aged Child.  London: Whurr.
• Cooke, K. & Millard, S.K., (2018). The most important therapy outcomes for school-aged children who stutter: An exploratory study.  American Journal of Speech and Language Pathology, 27, 1152-1163.
• de Sonneville-Koedoot, C., Stolk, E., Rietveld, T., & Franken, M. C. (2015). Direct versus indirect treatment for preschool children who stutter: The RESTART randomized trial. PloS one, 10(7), e0133758.
• Erickson, S., & Block, S. (2013). The social and communication impact of stuttering on adolescents and their families. Journal of fluency disorders, 38(4), 311-324.
• Kelman, E, & Nicholas, A. (2020) Palin Parent Child Interaction Therapy for Early Childhood Stammering. Speechmark.
• Kloth, S.A.M., Janssen, P., Kraaimaat, F.W., & Brutten, G.J. (1995) Communicative Behaviour of Mothers of Stuttering and Nonstuttering High-Risk Children prior to the Onset of Stuttering. Journal of Fluency Disorders, 20, p365-377
• Langevin, M., Packman, A. & Onslow, M. (2010) Parent perceptions of the impact of stuttering on their pre-schoolers and themselves. Journal of Communication Disorders, 43, 407-423.
• Lau, S.R., Beilby, J.M., Byrnes, M.L., & Hennessey, N.W. (2012) Parenting styles and attachment in school-aged children who stutter. Journal of Communication Disorders, 45, 98-110.
• Millard, S.K. & Davis, S. (2016). The Palin Parent Rating Scales: Parents’ perspectives of childhood stuttering and its impact. Journal of Speech, Language and Hearing Research, 59, 950-963.
• Millard SK, Brown B, Fenton K, Kelman E, Zebrowski P. Integrated therapy for children who stutter aged 8-14. Poster presentation at American Speech and Hearing Association congress, Nov 2017.
• Onslow, M., Webber, M., Harrison, E., Arnott, S., Bridgman, K., Carey, B., Sheedy, S., O’Brian, S., MacMillan, V., Lloyd, W. & Hearne, A. (2020). The Lidcombe program treatment guide. Lidcombe program trainers consortium.
• Plexico L.W. & Burrus, E. (2012) Coping with a child who stutters: A phenomenological analysis. Journal of Fluency Disorders, 37, 275-288.
• Yaruss J S & Reardon Reeves N (2017) Early Childhood Stuttering Therapy: A Practical Guide. Stuttering Therapy Resources Inc